Wszyscy jesteśmy „jacyś”. Mamy swoje wady i zalety, pewnie większość z nas jest w stanie wymienić swoje wady, z zaletami gorzej. Bez obaw aby widzieć zalety trzeba się trochę nad sobą napracować. Nie mówiąc już o widzeniu zalet w ludziach wokół nas. Jako rodzice małego dziecka widzimy w nim same zalety. Wszyscy wiedzą przecież że takie „małe pączki” zbudowane są wyłącznie z zalet i słodkości. Wraz z tym jak dziecko dorasta zaczynamy zauważać różnice , głównie między sobą a nim. Wkurza nas nieziemsko jak dziecko robi coś nie tak jak powinno albo tak jak sami byśmy tego chcieli. Nie daj Boże masz już dziecko w wieku szkolnym.Tutaj dopiero zaczyna lecieć krytyka, jeśli nie bezpośrednio do niego to do osób trzecich. Tego nie umie , tamtego nie potrafi….nie lubi….nie chce… To jaką ktoś ma osobowość możemy stwierdzić dopiero około 16-18 roku życia, ale temperament to co innego. Różnimy się od siebie…
